REISVERSLAG WEEK 10

Hallo iedereen!

Deze week op vakantie geweest met Marlous, Lotte, Linda en Marloes (nieuwe vrijwilliger). We wilden oud en nieuw niet op PCC vieren omdat ze er daar niet veel aan deden. Hier in Ghana doen ze dat geloof ik alleen in grote steden. Maar we hebben veel gezien en meegemaakt.

Dinsdagochtend vertrokken we. We hadden heel afscheidscomitee klaarstaan. Micheal mijn walkingschild kwam sip naar me toe en begon te huilen. Toen maar uitgelegd dat het maar voor 5 dagen was en dat ik daarna weer terugkwam. Alleen met weinig succes.

We gingen eerst een paar dagen naar Lake Bosumtwi. De weg erheen was beroerd. Soms even doodsangsten uitgestaan dat de taxichauffeur de geitjes bijna overreed, ze rijden hier gewoon door. Tegen mij is verteld dat Kumasi een rotstad is, ik dacht het zal wel. Maar eenmaal daar aangekomen, werd helemaal gek! Wat een drukte! Je kon niet eens normaal lopen zonder tegen iemand aan te lopen en dan had ik nog een koffer die ik achter me aan moest zeulen heb heel veel mensen niet blij gemaakt door per ongeluk over hun tenen te rijden. Kumasi heeft ook heel veel smalle straatjes en verkeer staat constant vast. We moesten een taxi naar Lake Bosumtwi vinden. Er kwam een Ghanese man ons helpen. Omdat wij wit zijn vragen de taxi's altijd veel meer dan dat ze doen bij Ghanese mensen. (soms wel het dubbele) De Ghanese man ging naar de taxi's en iedere keer was het: 'To expensive!' Na een tijdje had die eindelijk een taxi gevonden en wij waren blij dat we in de taxi zaten, weg uit die verschrikkelijke stad.


De weg naar Lake Bosumtwi was een drama, heel veel kuilen enzo. De taxichauffeur was het ook goed zat en wilde bijna dat we uitstapten. De wegen naar de meeste resorts zijn drama, overal gaten, geen asfalt. Een taxichauffeur vertelde tegen Linda dat de reden dat ze hier niks aan doen is omdat als er een dief is die bijvoorbeeld een resort overvalt dan erg moeilijk wegkomt. Eenmaal in Lake Bosumtwi aangekomen waren we de reis vergeten. Echt hele mooie plek. En een supergaaf uitzicht. Het meer is ontstaan door een meteoriet zoveel miljoen jaar geleden. Overal zie je ook stenen dus het zou best nog is kunnen kloppen. Het is dan 1 van de 4 meren in de wereld die zo zijn ontstaan. Ghanezen die er wonen geloven die theorie niet. Die geloven dat God het meer heb gemaakt en dat het zo moest zijn. Ghanezen denken ook dat het water heilig is, ze drinken ervan, wassen erin en in het meer mag alleen met hout gevaren worden dus geen ijzeren boten. De weg erheen vond ik et er ook heel arm uitzien. Maar heb later gehoord dat de mensen genoeg eten hebben. Op de top van de bergen hebben de mensen grond om hun groentes te verbouwen en de vis halen ze uit het meer.

We konden na een uur in onze kamer. Daarna gingen we zwemmen. Rond een uurtje of 7 gingen we eten bestellen. Twee en half uur later kregen we het pas! Dat is hier normaal in Ghana. Dat mis ik wel van Nederland als je dan bijvoorbeeld gaat lunchen en dat het na een kwartiertje op tafel staat haha. Van de eigenaren hadden we gehoord dat er een klein feestje was vanavond met een groot kampvuur en een band die speciaal uit Kumasi kwam.
Ik vond de plek waar we waren eigelijk al een hippieplek. Er kwam ook iemand naar ons toe. 'Jointje?' Nee bedankt ben al zo moe van de reis dat ik stoned ben van mezelf. Als je hier betrapt word dat je wiet aan het roken ben, krijg je 25 jaar cel. Maar politie komt hier nauwelijks. Ik zie de politie er ook nog voor aan dat ze nog mee doen ook.


Toen de band aankwam waren het allemaal rasta's. Ze gingen eerst eten en wiet roken en rond een uurtje of elf ging het kampvuur aan. We zaten allemaal aan het meer en moesten het kampvuur aansteken. Eerst ging er een ritueel aanvooraf en we kregen een speech. Dat bestond vooral uit: Love, feel free en peace. Toen moest het vuur worden aangestoken. Alleen dat lukte niet zo. Toen werd de spiritus gehaald. Werkte niet. Toen besloten ze het vuur toch maar met kerosine aan te steken. Toen het vuur aanstond begonnen ze allemaal te zingen. Was echt grappig gezicht want ze waren allemaal knetterstoned. Wat ik helemaal niet wist is dat als je rasta ben dat het een levensstijl is. Ze geloven ook allemaal in God. De rasta's die hier waren die leven alleen wat God ze gegeven heeft. Zoals groenten enzo die zijn ook vegetarisch. Het was een avond om nooit te vergeten!

We hadden een slaapzaal gehuurd. Er waren 3 stapelbedden en we waren met z'n vijfen. We hadden nog 1 bed over. We hadden geluk dat er niet iemand was die ook een slaapzaal had gehuurd anders hadden we met een vreemde gezeten, maar dat is natuurlijk het risico ervan. Het was een soort strandhuis echt 10 meter van het meer vandaan. Van buiten zag het er heel mooi uit. Vanbinnen was het iets anders. De bedden waren verschrikkelijk. Ze waren net zo dun als kussens van tuinstoelen. Ook zat het vol met spinnen. Verschrikkelijk. Voordat ik ging slapen heb ik een kwartier een spinneninspectie gedaan. Alleen dat maakte niks uit want ze bleven komen. De kamer was van hout en tussen de muren en het dak zat een soort opening voor de warmte zodat er allemaal beesten konden komen. Dus toen lagen we lekker en toen kwamen de vleermuizen op bezoek in onze kamer. Da's ook weer is wat anders dan normaal haha. Al kon ik daar niet van wakker liggen, eerder van die spinnen! Ook waren er vuurvliegjes in onze kamer dat was wel leuk om te zien! Na een beroerde nacht werden we wakker. Marlous was al vroeg wakker en had een wandeling gemaakt en was een meisje van een jaar of 13 tegengekomen en die wilde ons wel naar de bergen brengen. Dat leek ons leuk en begonnen te wandelen. Dat was echt een hele zware tocht. De luchtvochtigheid was bizar hoog. En we hadden weer is te weinig water. Ik en Linda voelde ons echt niet lekker worden en besloten naar beneden te gaan. De rest ging verder en hadden nog sinasappels geplukt.

Rechts op ongeveer 50 meter van ons hotel waren vissers. Marlous had dat gezien tijdens haar wandeling s'ochtends en wilde graag even meekijken met zo'n kano hoe ze dat deden met vis vangen. Ik wilde ook wel even meekijken dus we gingen even vragen of dat kon. We konden meteen zitten en de man die er zat zei dat die z'n broer ging halen die een visser was. We zeiden dat we maar 10 minuten mee wilden kijken. Toen vroeg de beste man er 30 cedi voor. (10 euro) Da's hier een godsvermogen. Eigelijk durfden we niet meer weg te gaan, maar toen dachten we dit is belachelijk. Ik heb gezegt dat we het te veel geld vonden en dat het niet hoefde. De man deed net of hij het niet snapte (wat raar was want het hele gesprek begreep hij alles) Dus herhaalde ik het nog 2x. De man was niet blij. Toen we weer bij CocoaVillage waren en aan het meer lagen te relaxen kwamen er 2 kano's aan met die mannen van de vissers. Toen waren we het wel even zat want we hadden duidelijk gezegt dat we niet meer hoefden. Toen maar even duidelijk gemaakt dat we niet wilden en dat ze zich niet van de domme moesten houden. CocoaVillage had ook kano's die besloten die te huren. Dat was echt heel leuk. Marlous en ik waren echt heel ver op het meer gegaan, want de andere meiden zagen ons niet meer. Achteraf denken we dat we helemaal op het midden van het meer zijn geweest. We hadden het net over verhalen van monsters in meren en over monster van Lochnes toen we een heeel raar geluid hoorde, wat heel raar was want op het midden van het meer waren geen geluiden meer. Toen hebben we als een idioot terug gekano't, want het was een rubberen kano en als er wat gebeurt niemand die je hoort. Maar het was echt heel leuk dat kano'en, een prachtig uitzicht. S'avonds gingen we bij een hotel eten ongeveer 10 minuten verderop. (het eten op CocoaVillage was niet echt super en hele kleine porties) Na 2 uur kregen we ons eten, maar het was heerlijk. We kwamen terug en waren moe. De eigenaren zaten met hun vrienden dronken en stoned aan het kampvuur met keiharde muziek op. We hadden gevraagd of het over een half uurtje wat zachter kon, omdat we morgen vroeg op moesten en vanacht amper hadden geslapen. 'Geen probleem!' Na een half uur was het nog niet zachter en ging Linda erheen. Die heeft ruzie met ze gehad. Ze zeiden dat we zeurden. Daarna is ze nog een keer geweest en toen waren ze nog bozer. Om 12 uur was Marlous het zat en is er op hoge poten heen gegaan. Toen zeiden ze dat hun de muziek wel leuk vonden en dat andere gasten de muziek ook leuk vonden. (welke andere gasten, die waren er niet) Toen ging het even zachter. Maar daaarna alleen maar harder. Marlous was als de duivel en was zo boos dat ze op google is gaan kijken hoe je kortsluiting kon veroorzaken. Wat heb ik daarom gelachen. Uiteindelijk heb het tot 4 uur geduurd. Na een gebroken nacht moesten we vroeg op. We hoorden de eigenaren in hun kamer, maar hadden niet eens de ballen om uit bed te komen en hun excuses te maken. Erg raar, omdat we het met oudjaarsavond zo gezellig met ze hadden gehad.

Sochtends vroeg gingen we op weg naar Takoradi. Onderweg zagen we een olietankvrachtwagen waar rook uit kwam aan de kant van de weg. Toen dacht ik hier moeten we snel weg zijn, als die ontploft zijn we het haasje. We sliepen een dorpje vlakbij Takoradi in resort Fanta's Folly. In de namiddag kwamen we aan.Toen we er kwamen was echt prachtig! Echt een bounty beach. Palmbomen, wit strand. Ons strandhuis was prachtig! Heerlijke bedden waar we aan toe waren na die slaapzaal. Onze tuin was het strand. 15 meter lopen en we stonden op het strand tussen de palmbomen. Supermooi. Het hotel verzorgde ook schildpadden. En hadden zelfs een ziekenafdeling voor de zeeschildpadden. De eieren worden vaak opgegraven door dieren. En sommige mensen graven ook eieren op, weet niet of dat voor de eieren is of voor de schildpadden zelf maar iets daarvan brengt veel geld op. We zagen uitgekomen eieren en een emmer op tafel met babyschildpadjes. toen kwam er een man naar ons toe en zei dat hij ze in de zee ging vrijlaten. Dat was echt heel leuk om te zien omdat je dit waarschijnlijk nooit meer meemaakt.


Daarna gingen we naar Nzulezo. Da's een dorp op palen in het uiterste westen van Ghana het ligt vlakbij de grens van de Ivoorkust.We gingen met een kano erheen. Het grappige was dat de taxichauffeur ook moest peddelen. We kano'den door de bushbush heen, was echt mooi. Na een uur waren we aangekomen. Het was zo bizar om het te zien hoe de mensen hier leefden en hoe ze dit gebouwd hadden! Er was van alles, spot winkeltje.Er wonen ongeveer 400 mensen. De oorspronkelijke bevolking van het dorp komt uit Mali. Die zijn gevlucht voor hun leven omdat het niet meer veilig was. Eerst gingen ze naar een ander dorp, dit was echter niet veilig genoeg. Daarna besloten ze om zelf een dorp te bouwen, op palen. 1 keer per jaar eren ze hun god door geiten en kippen naar het dorp te brengen en ze in het water te gooien. Als de dieren boven water blijven dan wil de God ze niet hebben. Gaan ze ten onder dan wil hun god de dieren wel hebben. Het dorp verdiend hun geld met landbouw vissen en ook komen er veel toeristen en ik denk dat ze daar hun meeste geld aan verdienen, omdat het een toeristische attractie is. Ikzelf vond het ook heel commericeel. Op de terugweg was de taxichauffeur het roeien zat. Hij zei in het algemeen 'it's to far'. Waarop Marlous antwoordde: 'Why?'. Wat moest ik lachen. Die arme man die moest keihard roeien een uur lang. Toen we teruggingen kwamen we ook andere Ghanese toeristen tegen. Opeens waren wij de attractie. Er werden heel veel fotos van ons gemaakt, uitbundig gezwaaid. Wat ons wel opviel was dat hun allemaal zwemvesten hadden gekregen en wij niet. Waarschijnlijk omdat ze weten dat wij kunnen zwemmen. De meeste Ghanezen kunnen niet zwemmen. Toen we weer op vaste land waren zagen we dat mannen kokosnoten uit de palmbomen aan het halen waren. Ze vroegen of we er 1 wilden.We hadden nog niet geluncht dus kochten er 1. Was wel apart, omdat ze net uit de bomen kwamen.

Op de terugweg kregen we een lekke band. Ik had verwacht dat dit uren wachten ging worden. Maar na 5 minuten zat er gelukkig een andere band op. Hier in Ghana staan heeel veel politie op de weg. Wij zaten met zn 5 en taxichauffeur in taxi. Da's dus 1 teveel. Iedere keer dat we zon politieman tegenkwamen moest de taxichauffeur geld geven. Wat de politie in hun eigen zak stopt. Ze zijn hier zo corrupt als de pest. Ook wilde een politieman ons nog naar huis brengen, leek hem wel leuk. Maar niet gedaan haha! Toen we weer aan het strand waren hebben we ff op strand gezeten. De volgende dag gingen we weer vroeg weg op naar Kumasi. Het plan was om in Kumasi te slapen maar omdat we er al om 5 uur waren besloten we om meteen door te gaan naar huis. Onderweg kwamen we een brandweer tegen, allemaal mensen. Toen zagen we een auto in de berm helemaal inelkaar en een dode man vol met bloed. Die had een ongeluk gehad. het was zo'n naar gezicht. Hier rijden ze op de weg als gekken. In de trotro waar we in zaten was het soms ook wel ff eng, want de chauffeur reed echt niet verantwoord. En als je net een een verongelukte man heb gezien denk je helemaal: kijk ff uit of rij wat zachter!

Gelukkig waren we 's avonds heel thuis aangekomen en hebben we de zondag om ff bij te komen van al dat reizen. Het was een week om nooit te vergeten!



Liefs xxx